Τι μπορεί να σε κάνει περήφανο; 
Να βλέπεις τον 10χρονο γιο σου, να μην θεωρεί αγγαρεία να χάσει μισή ώρα να ντυθεί για μια βόλτα 20 λεπτών. 
Να θεωρεί αυτονόητο οτι πριν καβάλησουμε φοράμε κράνος. 
Να ξέρει πως κάθε έκπτωση στον εξοπλισμό είναι έκπτωση στην ασφάλεια μας.

Να ακολουθεί τα παραδείγματα που παίρνει και εσύ να ξέρεις πως αυτά είνα μαθήματα που θα ακολουθήσει σε όλη του την ζωή.


Αυτό είναι μια διαδικασία που ξεκινάει από όταν είναι μωρό που ανεβαίνει στο τρίκυκλο ποδήλατο που το σπρώχνουμε. 
Ειναι μια διαδικασία που ξεκινάει από εμάς σαν γονείς. Τι βλέπει να κάνουμε. Τι ακούει να λέμε. 
Είναι μια συνεχής εκπαίδευση με γνώμονα την σφαιρική εγκυκλοπεδική γνώση γύρω από κάθε αντικείμενο.
Είναι η δυσκολότερη προσπάθεια του γονιού να δίνει κίνητρα στο παιδί του να σκαλίζει και να μάθει να ψάχνει για να βρεί. Να προσπαθεί να πάει παραπέρα μέχρι να φτάσει στο σημείο να ανοίγει δικούς του δρόμους και να ακολουθεί δικά του μονοπάτια.

Μάθετε στην επόμενη γενιά να μην φοβάται, αλλά να προστατεύεται. Να ψάχνει, να ρωτάει, να αναζητά περισσότερη γνώση. Να σέβεται τον εαυτό του και έτσι θα σέβεται και τους άλλους. Ισως έτσι κάποια μέρα να έχουμε ασφαλέστερους δρόμους.