Στο κλασικό μυθιστόρημα ''Η μηχανή του Χρόνου'' του H.G. Wells η ανθρωπότητα στο πολύ μακρινό μέλλον, έχει χωριστεί σε δύο ξεχωριστά είδη, ένα πολύ εξελιγμένο, κι ένα πρωτόγονο με το πρώτο να χρησιμοποιεί το δεύτερο σαν τροφή. Ανάμεσα στα δύο είδη, μπαίνει ο ήρωας του βιβλίου, που προσπαθεί να ισορροπήσει την αδικία της διαφοράς τους.

Κάτι ανάλογο με το μυθιστόρημα, έχει γίνει και με τις μοτοσυκλέτες στις μέρες μας, εδώ και μερικά χρόνια. Έχουνε χωριστεί σε δύο γενικά είδη, τις μικρές, φτηνές, χαμηλών προδιαγραφών και τις πανάκριβες, πολύ υψηλών επιδόσεων, απαιτήσεων και προδιαγραφών. Μονοκύλινδρα και δικύλινδρα μοτοσυκλετάκια μικρών κυβικών με εικοσι-τριάντα-σαράντα ίππους στον τροχό, που κάποιες φορές είναι και ντυμένα με σπορ κουστούμια, και τετρακύλινδρα πολύ υψηλών επιδόσεων χιλίων και βάλε κυβικών στην γειτονιά των διακοσίων αλόγων.

Λείπει κάτι ενδιάμεσο, για τον υποψήφιο αγοραστή, που δεν τον ικανοποιεί το απλό καθημερινό ευτελές μοτοσυκλετάκι, αλλά ούτε και επιθυμεί να μπλεχτεί με το πανάκριβο και απαιτητικό εξελιγμένο. Κάποιος που θέλει κάτι σβέλτο, ζωντανό, ενδιαφέρον στην οδήγηση, αλλά να μην πρέπει να πουλήσει κι ένα μικρό διαμέρισμα για να το αποκτήσει και συντηρήσει.

Καλώς ήρθατε Honda CBR650R και Aprilia RS660. Το πρώτο είναι μαζί μας εδώ και λίγα χρόνια και προσφατα ανανεώθηκε ελαφρά, ενώ το δεύτερο το αναμένουμε να κάνει την εμφανισή του στα καταστήματα πωλήσεων προσεχώς.

Τι κάνουν και τα δυο; Σπορ όμορφη αεροδυναμική εμφάνιση, απόδοση στην γειτονιά των 90 αλόγων στον τροχό, αξιοπρεπή πλαίσια, καλές αναρτήσεις, πολύ καλά φρένα και περιφερειακά, κάνουν για τον νέο αναβάτη, κάνουν και για τον έμπειρο, υπόσχονται ευχάριστη οδήγηση, δεν είναι κουραστικά στην θέση σώματος και το κυριότερο κοστίζουν στην ενδιάμεση κατηγορία χρημάτων, με το Honda να κερδίζει κάπως στην τιμή αγοράς, ενώ το Aprilia φοράει καλύτερα ηλεκτρονικά συστήματα ασφαλείας και βοήθειας του αναβάτη.

Το Honda έχει ένα τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα και σιδερένιο πλαίσιο, ενώ το Aprilia έχει ένα δικύλινδρο εν σειρά με κομβία ανά 270 μοίρες για να ακούγεται σαν V2 και αλουμινένιο pivotless πλαίσιο με το ψαλίδι να δένει απευθείας στον κινητήρα.

Ήδη έχουμε διαβάσει πρώτες δοκιμές του Honda αλλά και πρώτες επαφές με το Aprilia και επιβεβαιώνουν αυτό ακριβώς, μοτοσυκλέτες που γεφυρώνουν το χάσμα μικρών και μεγάλων.

Μένει να δούμε, πόσο και αν θα πιάσουν στην αγορά, και ειδικά με την δύσκολη συγκυρία των καιρών που ζούμε. Και αν η επιτυχία των μοντέλων αυτών, θα οδηγήσει και τους άλλους κατασκευαστές, να παρουσιάσουν τις δικές τους, ανάλογες προτάσεις.